AC & Double U Pete (B) De Winter Van Aarschot Stadspark Aarschot - 29-12-2024 reporter & photo credits: Freddie info band: AC & Double U Pete © Rootsville 2024

Na een kleine rustpauze te hebben ingelast trok ik op zondagavond richting Aarschot voor de jaarlijkse traditie van 'De Winter Van Aarschot'. Kosten nog moeite werden gespaard om de 'Grote Markt' en het 'Stadspark' in de juiste stemming te brengen met prachtig verlichte kerstdecoraties. Tot zover een dikke pluim aan de organisatie die ons in de gepaste stemming wisten te brengen. Aangekomen in het stadspark leek het wel de 'Home of Santa Claus' al waren 'Ruprecht' en 'Pelzmärtel' al stilletjes met de noorderzon vertrokken, voor zover we deze hebben gezien in deze grijze periode. Links en rechts was nog een achtergebleven kerstelf te bespeuren en was er in de verwarmde chalets nog amper een plaatsje vrij. Ho Ho Ho dus...

Het laatste concert van dit weekend zou pas aanvatten rond de klok van 08.00PM en dus fronste ik al de wenkbrauwen. Waarom zo laat? Ook rond de 06.00PM is rond deze tijd de duisternis al ingetreden en is er nog meer dan voldoende volk in het park aanwezig om de sfeervolle verlichtingen in de spotlights te zetten. Niets tegen te beginnen en dus begonnen 'AC & Double U Pete' dan maar aan hun soundcheck in 'De Dôme'. Een open constructie waar de aanwakkerende koude wind vrij spel kreeg.

'AC & Double U Pete' zijn een duo dat bestaat uit Alain Counyé en Werner Peeters en zijn in deze hoedanigheid ook terug te vinden in de bluesband 'Hoodooman'. Als duo brengen ze een mix van blues, rock en folk met voor de doorsnee luisteraar niets dan bekende deuntjes. Het is 20.00 uur wanneer ze aanvatten met Tony Joe White zijn 'Polk Salad Annie', een meer dan aangename binnenkomer uit 1968. Helaas voor hen begon het park tegen die tijd al stilaan leeg te lopen, incluis de 'Châlets'. Zelfs 'Santa Claus' had 'Rudolph the Red-Nosed Reindeer' al op stal gezet en ook van de 'Little Drummer Boy' was geen spoor meer te bekennen.

Geen nood want 'AC & Double U Pete' deden onverstoord verder met nummers als 'Loving Cup' van de Stones en het meer dan aangename 'Walk Away' van meester songsmid Tom Waits. Het applaus leek eerder op het geklap van enkele  pinguïns waarvan je niet kon uitmaken of ze het nu goed vonden of als elementaire beleefdheid kon worden aanzien.

Wat we ook nog kregen was John Hiatt's chartbuster 'Feels Like Rain' en ja hoor daar konden we ons aan verwarmen. Ook Stevie Ray Vaughan deed hier in dit stadspark zijn intrede net al David Bowie en om de folk liefhebbers te entertainen zelfs 'Galway Girl'. Het bewijs dat 'AC & Double U Pete' een breed spectrum van luisteraars kunnen bekoren.

Toch straffe kost dat dit duo met enkel twee snaarinstrumenten zulk een volledige beleving weten weer te geven. Met slide op 'Aces Of Spades' en 'Going To My Hometown' van die Ierse halfgod Rory Gallagher wisten ze Alain en Werner toch ook nog de nog aanwezige bezoekers te entertainen. Wij waren stilaan toe een de volgende appel jenever.

De die hard die gebleven waren kregen ook nog 'Locomotive Breath' van Jethro Tull, dit evenwel zonder de magische dwarsfluit. Ook Niel Young kwam nog aan bod maar alvorens ze de voorbije hit charts met 'I Need Never Get Old' van de verdwenen Nathaniel Rateliff koos ik voor wat Rudolph bij aanvang van dit concert deed en dat is mijne stal opzoeken. Ho Ho Ho!